Gezien worden door taal
Sinds kort is Leon Augustijn vrijwilliger bij het Taalcafé op vrijdagavond in De Walvis, het wijkcentrum in Korte Akkeren.
“In het begin dacht ik: mensen helpen met taal is niks voor mij; mijn Nederlands is helemaal niet zo goed. Maar toch ga ik op een vrijdagavond kijken in De Walvis. Daar ontmoet ik Saïd, de begeleider die er iedere vrijdag is en dezelfde taal spreekt als de bezoekers. Een man die een hart heeft voor iedereen die daar komt. Hij regelt meer dan taal; soms zorgt hij voor kleding voor mensen die niks hebben. Elke avond zijn er meegebrachte koekjes. Al snel stromen mensen binnen: vluchtelingen die ieder een eigen verhaal hebben. Zo is de een al acht jaar in Nederland en woont hij met zijn gezin in Bloemendaal. Een ander komt van de vluchtelingenboot en heeft familie en alles achtergelaten. Weer een ander is stil en zit ineengedoken. Ik loop naar hem toe en vraag hem hoe het gaat. ‘Slecht’ is het antwoord. ‘Ik voel me eenzaam. Ik denk veel en heb veel vragen’. Door vervolgens tijdens een kopje koffie bezig te gaan met taal, vertelt hij zijn verhaal. Als snel komt het verlies van zijn familie om de hoek, evenals de onmacht en ook de teleurstelling dat hem onrecht is aan gedaan in het land van herkomst. Later spreek ik een man die graag pianospeelt, maar dat al jaren niet gedaan heeft. Toevalligerwijs staat er een piano in De Walvis en ik daag hem uit om iets te laten horen. Hij speelt fantastisch en iedereen is emotioneel geraakt, hijzelf niet in de laatste plaats.
In de zomervakantie ga ik op de vluchtelingenboot een bakkie koffie doen. Al snel blijkt dat dat het enige is wat ze hebben: de boot, een slaapplek en de maaltijden. Geen inkomen. Geen afleiding. Ik nodig hen uit om bij ons thuis te komen eten en spelletjes te doen. Aan het eind van de avond geef ik hen honing mee van onze eigen bijen en tegoedbonnen van het Kruidvat. Een week later hoor ik dat ze de honing en de tegoedbonnen hebben gedeeld met anderen. Wat waardevol om te zien dat ze elkaar er zo doorheen slepen. Geweldig wat het Taalcafé voor deze mensen betekent: ze worden – door de taal - gezien.”
Leon heeft ruim 15 jaar bij de overheid gewerkt en werkt nu als individueel begeleider bij de Parnassiagroep, Reakt waar hij mensen begeleidt met een psychische kwetsbaarheid. Binnenkort komt zijn boek ‘IK’ uit, dat gaat over zijn eigen strijd.
Ook helpen bij het Taalcafé in De Walvis?
Het is op vrijdag van 20.00 uur tot 22.00 uur. Je bepaalt zelf op welke vrijdagen je gaat. Meer informatie? Neem contact op met Said Edrabla via s.edrabla@live.nl / 0681714684. Of ga, net als Leon, gewoon een keer langs.